quinta-feira, janeiro 26, 2006

"Confesiones de un crítico de cine. Autobiografía de los otros", J.A. Hernández Les

"Só hai dous xeitos de plantexarse a liberdade individual, a liberdade de si e a liberdade para si. Eles escolleron, como a meirande parte dos homes, a segunda das opcións, que non é unha forma verdadeira de liberdade, porque esta liberdade para si é un eu que se opón aos outros eus"

O grandioso espectáculo do mundo, que non permite a cada quen ser cada quen. Quen puidese, como o autor, poder contar algún día a verdade propia, con nomes e apelidos, con toda a sinceridade. Quen puidera, algún día, quitar a carauta no circo das vaidades...

3 Anotaciós:

Blogger Madeleine engadiu...

Dios mio, non podo crer que poñas un comentario dese libro!! Certamente creo que me cambio a vida lelo!!!
Ti que es, socrático ou nietzchiano?¿?¿ cres que o implacable é a historia ou o destino?¿ Bueno, e iso último de "os homes felices son os máis unfelices. Adeus"
GRATA SORPRESA INCITATUS

27.1.06  
Blogger Incitatus engadiu...

De certo que a min tamén me cambiou a vida lelo. E moito máis do que podería supor ao comezalo. Coincido plenamente no de que os homes felices son os máis infelices, porque non creo na felicidade como absoluto. Nin sequera como real. E creo que a historia é certamente implacable. Tan implacable coma os homes...

Pra min tamén é unha grata sorpresa que vostede o lera, Madeleine

28.1.06  
Anonymous Anónimo engadiu...

A mí lo que me cambió la vida fue soportar sus clases. De hecho, preferí dejarlo para septiembre que salir de cama para enfrentarme a tanto vacío disfrazado de impostura. Un puto fraude (en mi modesta opinión). Ah! Yo no soy ni socrático ni ostias. Igual es por eso que no lo pillo...

8.2.06  

Enviar um comentário

<< Home